Evet gülüyorum,hemde çok gülüyorum,herşeye gülüyorum,herkese gülüyorum... öyle tabiii,her an kahkahaya hazırım gülüşlerimde oluyor,öylesinede gülüyorum,böylesinede...nasıl eğleniyorum gülerken anlatamam :) hayır;sessiz,usulca,içimdende gülerim ama en keyif vereni,en tatlısı,çilek kokan yazı hatırlatan çok sesli gülüşlerim benim ...Bu arada deliyim doğru ;)

Bukadar çok gülüşlerime arkadaş,gözyaşlarımda var.Çokta ağlarım.Hayatı ve kendimi tanımadan önce,kimsenin olmadığı yerlerde ağlardım yada geceleri yatağımda (aynı odada kardeşimde varsa,burun çekmemek,ses çıkarmamak için az çaba sarfetmedim zamanında :)

Kendimi tanıma zamanım geldiğinden beri heryerde,ağlıyorum :) Nasıl güsel hıçkırırım birde,ohh miss... İşte o anlarda yağmur sonrası toprak kokusu gelir burnuma.Çünkü herzaman hıçkırarak ağlamam.Çok gücüme gitmiş,hakkım yenilmiş,doğru olmayan birşeyler varsa... birde çok özlemişsem hıçkırırım... İşte o zaman yağmurun kurumuş toprakları yıkadığı gibi yıkar yüzümü gözyaşlarım.

Hayır hiç utanır mıyım? Bilhassa daha çok kendime güvenirim;şükürler olsun ağlayabiliyorum,bunun sebebini anlayabiliyorum,tekrar kendimi toparlayıp gülebiliyorum diye :)Ben kendimi beslerken,midemi doyururken,duygularımı aç bırakmıyorum !!! Herkesin,herşeyin dile gelip konuşmasını bekleyemem.Bana her türlü yanıt verir,ben görebilirsem bir işaret sunar,anlayabileceğim ışığı yakar...

Bazen günaydın dediğimiz insan bizi duymaz yada cevap vermez (halbuki kulağı ve ağzı  var :) Hastanenin kapısındaki kedilere,gündüz çalıştığım sabahlarda,gevreğimi aldıktan sonra rastlıyorum ve tabiki sesli bir şekilde Günaydın diyorum;içlerinden enaz biri miyavlar,biri gözlerime bakar ve muhakkak yanıma doğru hareket ederler.Korkmasam kesinlikle okşamama izin vericek serseriler :) Bu nedenle ben herkesten yanıt beklemem ! Yanıtımı  kendim görür ve alırım :)

Hayatın durakları vardır,oraları kaçırmadan zile basmak gerekir,doğru yerde inip mola vermek için ;)Mutlaka ağlamama izin veririm,demekki o durağa geldik işaretidir benim için :) Ama gülmemden çok sevmem kendilerini ...Beni dinlemediği zamanlarda çok kızarım,ama inatlaşmam çünkü hep galip gelir :)Kıpkırmızı olmuş yüzüme,gözüme acırım,izin veririm aksın gözyaşlarım isterim...

Mutlaka yaşanılanlar sebep olur bu hallere,ama artık bizde tanıyoruz ya kendimizi,seçebiliyoruz niye,neden,kime,neden ağlayacağımızı ...

Bunedenle her yağmur sonrası güneş açar,bazende görürüz o gökkuşağını; umut,heves,heyecan,inanç hepsidir o ...Kendini tanıyıp,seviyorsunya birde onun damağında bıraktığı gibi bir tat yok evrenin menüsünde :)

Ağlarkende mutlu olun :)

Ne güzel bir sözdür

Allah'ım bana değiştiremeyeceklerimi tevekkül içinde kabul edecek vakarı,değiştirebileceklerimi değiştirecek cesareti, ve ikisi arasındaki farkı anlayabilecek akıl nasip et !!!

İkisi arasındaki farkı anlayabileceğiniz günler diliyorum :)

İnstagram : NEVALCE/                                                                                   
   NEVAL YÖRÜK