Akılalmaz olaylar yaşandı dün gece Trabzon’da yine… Yine sporla futbolla alakası olmayan bir gurup koca şehri takımı insanları hatta ülkemizi rezil ederek barbarlıklarını ortaya koydu. Ne oldu şimdi. Mutlu mu oldunuz. Rahat mı uyuyacaksınız bundan sonra. İstediğiniz her yere mesajlarınız gitti mi. O 19 yaşındaki çocuğun hayatı karardı.  Genç yaşta o çocuğun içerisine bu kadar öfkeyi yükleyenler mutlumu şimdi. Belki de  hayatını kararttınız. Koca bir şehrin geleceğiyle oynayan bir gurup zavallısı insan demekten başka bir şey diyemiyorum. Trabzon insanı Trabzıonsporlular bugün bir kez daha boyunları bükük, mahcup bir şekilde gidecekler işlerine, okullarına…
 
Trabzonspor’un tarihini bilmeyen, geçmişini okuyamayan, o insani yüzünü hiç görmemiş gencecik çocukların akıllarında Trabzon deyince hep bu kareler kalacak. Yıkan döken söven saldıran bir toplum.
 
Trabzon’a neden mi yabancı futbolcu gelmiyor. Ya da yerli futbolcular neden kaçıyor. İşte akşam bir kez daha gördük. Hayatında nerede göreceksin Nani’ yi, Van Persi’yi, Cardozayı, Diegoyu, diğerlerini…
Dönüp bir arkanıza bakın ilk yarı sonunda takımdan ayrılan yıldızları…
Ya adam Nani’nin formasını alıyor. Ötekisi adama saldırıyor ve forma geri geliyor. Ne oluyor size bu öfke neden. Sizin İÇİNİZDEKİ BU KİN NEDİR BÖYLE. Hangi spor müsabakası hayattan daha önemlidir. İnsanlıktan dostluktan kardeşlikten önemlidir.
Ama şunu da belirtmeden geçemeyeceğim. Bu şike olayları kapanmadığı, kararlar verilmediği müddetçe bu öfkeler dinmeyecek sanırım. Ama hangi şampiyonluk ekranları başında maçı izleyen ve ilerde hakem olmak isteyen o çocukların, hakemi döverken ki ifadelerini örtebilecek. Belki de adalet duygusu ile yanan çocukların o hakemin hem de Türkiye’nin en büyük 4 kulübünden ikisinin maçında dayak yediği sahneyi silebilecek.
 
Yapmayın etmeyin. Bu spor ya futbol bu. Maç bu top oyunu ya. Hayat memat meselesi değil BEYLER….