Kitabının içeriği hakkında bilgiler veren Günver Güneş, “Osmanlı Devleti’nde II. Meşrutiyet’in yarattığı özgürlük ortamında sahne yaşamında da dikkat çekici bir canlanma gözlemlenir. Daha XIX. Yüzyılın ilk yarısında azınlıkların girişimleriyle önemli sanat aktivitelerinin gerçekleştirildiği bir kent olan İzmir’de bu canlılığa paralel olarak dönemin önemli tiyatro topluluklarının yanında amatör oyuncuların da katkılarıyla tiyatro adeta yaşamın bir parçası haline gelmiştir.
Osmanlı Devleti’nde II. Meşrutiyet döneminde İstanbul’dan sonra en yoğun tiyatro faaliyeti İzmir’de kendini göstermiştir. 1908-1914 yılları arasında İzmir’de pek çok tiyatro topluluğunun kurulduğu görülmüştür. İzmir’de dönemin sahne yaşamının zenginliğine paralel olarak bilgilerimiz hep sınırlı kalmıştır. Bunun nedeni bilgilerin II. Meşrutiyet basınının bilgileri ile sınırlı kalmış olması idi. Bu döneme dair bilinmeyenler Sami Bey’in hatıralarının ortaya çıkmasıyla az da olsa ortadan kalkmış, II. Meşrutiyet İzmir’inin sahne yaşamı özellikle amatör topluluklar, oyuncular, tiyatro mekânları hakkında meseleler eksik bilgiler tamamlanmıştır. Tiyatro Heveskâran Cemiyeti Reisi Sami Bey’in hatıraları II. Meşrutiyet ile birlikte Osmanlı Devleti’nde başlayan özgürlük ortamı içerisinde İzmir’deki sahne hayatının canlı tanığı olması, tanık olduğu olayları sade bir dille ifade ederek aktarması ve II. Meşrutiyet İzmir’inin sahne yaşamına ait ilk ve tek hatırat olması açısından oldukça önemlidir. Hatırat, aynı zamanda dönemin tiyatro topluluklarını, bu topluluklarda er alan oyuncuları, sahne yaşamının zorluklarını, II. Meşrutiyet döneminde sergilenen oyunları, kostümlerin nasıl hazırlandığını birinci elden canlı anekdotlarla anlatmaktadır. II. Meşrutiyet dönemi İzmir’inin yanı sıra sanat ve siyasetin iç içeliği, İttihat ve Terakki’nin sahne yaşamını himaye edişi, tiyatroyu propaganda amaçlı kullanışı önemli birer ayrıntı, aynı zamanda bir belgesel anlatı niteliğindeydi” diye konuştu.
Editör: TE Bilişim
